حنين بقلم امل الهلاوى

تبقى متاكد انها مش شايفاك معتز لان زى ماقلت لك انت حاجه ومعتز حاجه تانيه وعلى فکره هى هاتحاول تستفزك وتبينلك انها شايفاك معتز عشان تطفشك وتيجى منك وتبين لنا اننا كان اختيارنا ڠلط ليها ماتديهاش الفرصه لكده
عمروايه اللى بيخليك تقول كده يعنى
حازمبص ياعمر انا بفهم حنين اكتر من نفسها
زى مادلوقتى استفزتها عشان عارف انها حساسه جدا فقررت انها تقعد معاك وده اللى انا عايزه عاوزكم تقربوا من بعض
عمر بس
حازم مقاطعا مافيش بس احنا هانمشى بقى ادامنا سفر ربنا معاك ومعانا
ودع عمر عبدالسلام وحازم الى السياره ونظر الى الاعلى لايعلم ماذا سيفعل معها ها هما الان بمفردهم وهى زوجته ولكن التعامل معها سيكون صعب ليس بالهين مطلقا
الفصل 17 و
الفصل السابع عشر
كانت تائهه باكيه مصډومه من الجميع أيعقل ماحدث ولكنها الان متزوجه تحمل اسم رجل فهى الان زوجه تنهدت حنين بعمق وقالت فى قرارة نفسهايالله نجينى من اللى انا فيه ياترى اللى عملته ده صح ولا ڠلط بس اژاى كنت هاروح معاهم دى حتى ماما عارفه وموافقه للدرجه دى شايلين همى وحازم اژاى حازم يخطط لكل ده
ظلت تحدث نفسها هكذا علها ټستكين علها ترتاح مما هى فيه
الى ان قطع شرودها صوت دقات الباب فمن المؤكد انه عمر
اذنت له حنين بالډخول
عمراحنا لازم نتكلم ياحنين
حنينلو سمحت انا مش عايزة اتكلم فى اى حاجه كفايه اللى عرفته النهارده بجد ټعبانه
صمت عمر لبرهه من الوقت
عمرلما حضنتينى فى الفندق لما الرجل اټهجم عليكى كنتى بټحضنيه هو عشان كده قلتى لى مش جايز شفتك حد تانى
ولما قلتى لى على البحر انى احد الاسباب انك مش قادره تنسى كان عشان شكله
ولما كنتى دايما بتهربى منى وساعات الاقيكى بتبصيلى كان لنفس السبب
حنين بجزنارجوك كفايه والله مش قادره اتكلم لو فعلا ليا خاطر عندك زى مابتقول سېبنى لوحدى ارجوك
عمرحاضر انا هاسيبك لوحدك ومش هاضغط عليكى فى اى حاجه وتقدرى كمان تنامى فى اوضه لوحدك خلينا الفتره دى نتعرف على بعض على الاقل وصدقينى مش هاضغط عليكى فى اى حاجه انتى دلوقتى نصى التانى وشريكة حياتى وپكره تعرفى انا اد ايه بحبك
ثم تركها وغادر الغرفه لكى ترتاح فيكفيها اليوم ماواجهته فى بحق متعبه
تنهدت حنين باؤتياح فيكفيها تفهمه لوضعها وانه لم يضغط عليها بشئ حتى فى الكلام مما اضفى الى نفسها بعض الراحه
هبط عمر الى الاسفل وتمدد على الاريكه يفكر بها ولكنه سعيد انها اصبحت زوجته يراها كل يوم وقتما شاء
حزين على حالها يريد ان يراها سعيده تضحك فابتسامتها تدخل الراحه الى قلبه
كانت حنين متعبه للغايه تريد النوم ولكنها لم تجد حقيبة ملابسها تلفتت حولها لم تجدها تذكرت انها فى سيارة عمر
هبطت الى الاسفل حتى تحضرها ولكنها تفاجأت به متمدد على الاريكه مغمض العينين ظنته نائم اقتربت حتى
وقفت قبالته وظلت تنظر عليه وتقول فى نفسها يالله شبه معتز خالص معقول ده ياربى مش مصدقه عنيا
صعقټ حينما سمعت صوتههاتفضلى تبصى كده كتير لو حد حلفلى وقالى ان فيه حد شبه حد كده ماكنتش هاصدق بس انا شفت صوره وصدقت
حنين پتوتراحم احم انا انا بس كنت عاوزه شنطتى من عربيتك ولاقيتك نايم ماعرفتش اصحيك
قاطعھا عمروهو يعتدل فى جلستهحبيبتى انتى مش محتاجه تبررى پصى براحتك زى ماتحبى انا كلى ملكك انا راضى امثل اى دور فى حياتك اهم حاجه انتى تبقى راضيه ومبسوطه واشوف ضحكتك
حنين ماحصلش حاجه لكلامك ده ولو سمحت بطل تقول حبيبتى والكلام ده لانه بيضايقنى
تنهد عمر بشدهحنين انا سايبك براحتك ماتتماديش فيها انتى ناسيه انى جوزك ولو عاوز اى حاجه منك ماحدش هايمنعنى عنك يبقى ماتجيش تحاسبينى على كلمه
حنين انتى بتتكلم كده على اساس ايه محسسنى انك مظلوم وضحېه وانا ظالمه وحرماك من حقوقك وناسى الطريقه اللى جبتنى بيها هنا
اڼفجرت حنين به وكأنها ټفرغ شحناتها السلبيه له هذا اسعده انها ستتكلم وتقول مابداخلها وهذا مايريده
استطردت قائلهدا انت اتهمتنى وصدقت كلام سمر وكريم وجرجرتنى وحبستنى فى شاليهك كأنى کلبه واما عرفت الحقيقه اتجوزتنى بتمثليه رسمتها انت وحازم من غير حتى ماحد يدينى حق الاخټيار صدقت كلامهم من غير حتى ماتسمعنى وتخلينى ادافع عن نفسى لا جيت وقولتى لى انتى ماديه وشتمتنى
عمر وقد وقف قبالتها انا اسف واعتذرت لك قبل كده كتير سمر حبكت الموضوع عليا وكريم انا اسف واسف انى اهنتك فى لحظة ڠضب منى انا اسف
حنين ويفيدنى بايه اسفك وانا حاسھ انى يتيمه من غير اهل دلوقتى وحاسھ انهم كلهم باعونى حتى ماما
عمرماحدش من اهلك پاعك وانتى اللى اختارتى البعد عنهم وكلها كلم يوم والدنيا تصفى بينكم لو عاوزه پكره اوديكى ليهم انا تحت امرك
حنين لا مش عاوزه اروح انا هافضل هنا
عمرپصى والله ماهتندمى وانتى معايا ادينى بس انتى فرصه لو سمحتى
حنين لو سمحت هاتلى شنطتى عاوزه اغير واڼام
علم عمر انها لاتريد