رواية لغز جوازة بقلم هبه
يقلى تسجنينى ليه هو انت قربت منك ولا عملتلك حاجه قلته وكمان بتنكر وبدأت اصړخ والم الناس عليه واقلهم امسكوه ده بيتح@رش بيه
زياد اول ماسمع الكلمه وقف بلم وقال اى الكلام ده انا راجل بتاع ربنا مجوز وعندى عيال ومحترم ومستحيل اعمل الى انتى بتقولى عليه اكيد انتى مجنونه
وانا اول ماسمعت كلمة مجنونه وسقت فيها على الاخر وقعدت اعيط واصړخ واقول انا عايزه حقى من الراجل ده وربنا ماهسيبه
وتانى يوم اجه محامى زياد عندنا وقال ياجماعه بلاش شوشره على موكلى وعلى بنت حضرتكم موكلى راجل محترم وعنده عيله كبيره فى الصعيد وكمان مجوز وعنده بنات وانا اقول ابدا مش
هسيب حقى والمحامى يقول اى الى يرضيكم نعمله اقله الى يرضينى انى اسجنه وياخد جزاءه المحامى خد ابويا على جنب وقله مش من مصلحتك ولا مصلحة بنتك أنها تمشى فى القضيه لأنها هتضرر وهتبقى سمعتها على كل لسان وانت عارف كلام الناس وبالذات فى قضيه زى كده الكلام بېقتل حتى لو بنتك مظلومه هتسمعو كلام كتير
وانا اقول برضو مش هتنازل عن حقى وهبحسه وهخليها قضيه
ابويا فكر فى كلام المحامى وحاول معايا كتير انى أتنازل وانا اقله ابدا مستحيل هخد حقى يعنى هخد حقى
ابويا كان قرب يجنن وهو بيقلى دى هتبقى بصمة عا@ر للعيله كلها اقوله ماليش صالح مايهمنيش وفين وفين وبعد محاولات كتير من ابويا إنى يقنعنى انى أتنازل
قلتله أتنازل بس بشرط انى افسخ الخطوبه ابويا قلى فى ستين داهيه عنك مااتجوزتيه خليكى قاعده جنب امك وانا اضحك من جوايا وصلت للى كنت عايزه عرف اضغط على ابويا واخليه يفشكل الخطوبه ورحت اتنازلت عن المحضر الى عملته فى زياد وفشكلت الخطوبه
وفى يوم كنت بكلم وحده صحبتى واحكيلها على كل الى حصل فابويا كان معدى بالصدفه من قدام
