مكالمه من مجهول بقلم شيماء فرج

من جمال الاطقم وكان كلها من الذهب الابيض وسمير طبعا هو إللى طلب من الصايغ كده عجبها طقم هادى وبسيط جدا لكن ماعجبش سمير انه يبان كانه سلسله وفيها ورده من المنتصف لكن اختار طقم أقيم الكوليه مرصع بالفصوص ونازل منه دلايه على شكل الدمعه والحلق بنفس الشكل والاسوره والخاتم

بوسى كانت مبهوره بالطقم وبكل الاطقم وسمير كان معجب لانها قنوعه ومش طماعه واختارت أرخص طقم بالرغم من انها كانت معجبه بالطقم إللى هو اختاره 

سمير حبيبى خلاص كده ده عجبك

بوسى أيوه جميل 

سمير لو سمحت عاوز الدبل والمحبس الدبل تكون بلاتين من فضلك وطبعا الصايغ جابلهم الدبل قاسوها وكتبوا عليها الاسامى كانت فرحة بوسى بسمير وعطاياه ملهاش حدود حست ان تضحيتها فى محلها وان ربنا عوضها ماكانتش تعرف ان ڠضب ربنا من ڠضب اهلها عليها وان مال الدنيا مايعوضش خوف الأب وحنان الام

خرجوا من عند الصايغ واخدها يوصلها البيت وبعد ماطلعت وهو معاها طاير من فرحته بطفلته الجميله 

سمير معلش يا استاذ عبد الله اسف على التأخير بس كنا بنجيب شوية حاجات 

عبد الله ولا يهمك يا استاذ سمير براحتك

بوسى بفرحه ماما سمير جابتلى الشبكه

الام مبروك ياحبيبتى 

بوسى لسه بتفرج لامها الشبكه والام من فرحتها دى مهما كان بنتها كانت حتزغرد لكن وقفت الزغروده فى ووراه نظرة عبد الله ليها

عبد الله هاتى للاستاذ سمير حاجه يشربها مش كفايه انه مرضاش يتغدى معانا

الام فهمت ان جوزها بيقطع صلته بكل حاجه تخص بنته وسمير كمان فهم كده 

عبد الله استأذنك دقايق وارجعلك تانى

سمير اتفضل 

دخلت عبد الله لمراته وسمير فضل قاعدمع بوسى

سمير حبيبتى وقت مابابا يكون فى الشغل ابقى فرحى ماما الشبكه والحاجات إللى جبتيها هى كانت عاوزه تشوفها لكن باباكى منعها

بوسى وانت عرفت ازاى 

سمير عرفت يابوسى اسمعى الكلام حرام خليها تفرح بيكى 

بوسى حاضر ياحبيبى 

سمير طيب خدى ياحبيبتى خلى الفلوس دى معاكى علشان لو أى حاجه عجبتك تشتريها علطول

بوسى انا لسه ماصرفتش من الفلوس التانيه لا خليهم انا مش محتاجه حاجات تانى انت جيبتلى كل حاجه

سمير بوسى اسمعى الكلام من غير نقاش يلا خديهم ومش عاوز افكرك خروج من غير مااعرف ممنوع وتأخير بره البيت ممنوع علشان مازعلش منك ياقلبى 

بوسى حاضر 

سمير بتاكيد بوسى أى وقت حاجى ولى وقت حقولك تفتحى الفيديو وياريت تخفى من رشا صاحبتك دى 

بوسى ليه كده دى اكتر واحده نفسها ان انا وانت نكون مع بعض 

سمير مش مرتاح لها يابوسى ده غير انى متأكد ان فكره الاڼتحار دى فكرتها مش فكرتك 

بوسى لا أبدأ دى فكرتى انا 

سمير پحده بوسى قولتلك ماتكدبيش عليا فى أى حاجه وانا خلاص مش عاوز اعرف لكن زى مابقولك حاولى تبعدى عنها نور انسانه محترمه وپتخاف عليكى 

بوسى استغربت من كلامه جدا كانت متخيله انه حيكون متضايق من نور بعداللى عملته معاه 

اما عبد الله راح لمراته المطبخ يلومها على فرحتها ببنتها 

عبد الله ايه ياام العروسه كنتى حزغردى لبنتك ونسيتى انها مقدرتناش 

الام عيله يا عبد الله لسه مش عارفه حاجه وانا كنت قاسى عليها وعلينا اوى 

عبد الله ايه قلبك حن ولا الشبكه بهرتك

الام انا ام وفرحت بنتى حتى وان كانت غلط هى فرحتى اعمل ايه فى قلبى إللى بيغفر لها 

عبد الله ماتعمليش حاجه غير انك اسمعى كلامى احسن قسما بالله وخليكى تروحى معاها وساعتها حتبيعك برده

الام بقلة حيله حاضر يا عبد الله

خرج عبد الله وبعده مراته معاها العصير

عبد الله اتفضل يا استاذ سمير

سمير شكرا ان شاء الله انا حاجى الاسبوع الجاى علشان نشترى الفستان ونحجز الفندق

عبد الله ربنا يتمم بخير 

سمير حستاذنك انا علشان لسه قدامى طريق سفر

عبد الله مع السلامه ربنا ييسر لك طريقك

خرج سمير من بيت بوسى بعد ماسلم عليها واخد عربيته وبدأ طريقه

يتبع

الحلقه التاسعه 

سمير وصل الغردقه وكان تفكيره مشغول بحبيبته صحيح عجبته شقاوتها وقناعتها وډمها الخفيف لكن مكنش عاجبه كدبها على اهلها وعلاقتها برشا إللى هو مش مرتاح لها لكن استقر ان بعد فتره قصيره جدا حتكون معاه فى بيته وتحت عينه ويعرف ازاى يشكلها على مزاجه ماهى بوسى بالنسبه له العجينة السهله وحتطلع ايه الننوسه دى وسط حريمه إللى نظره منه لواحده فيهم بتخليها تتمنى رضاه لكن بوسى بالنسبه له بنته وحبيبته ومراته هو حابب حاجه صناعة ايده مش متدربه من قبله زى كل الستات إللى عرفهم وصاحبهم لكن ياترى العقربه رشا حتسيبه يبعدها عن بوسى ولا حتلبد فيهم زى القوراضه

اما بوسى من وقت ما سمير سابها فضلت تلبس الملابس إللى اشتروها وتتفرج على الشبكه البرفانات كانت فرحانه أول مره تشترى كل ده ونامت من كتر التعب بعدها 

سمير أول ماوصل كان لازم يروح على شركته يخلص شوية شغل وبعدها راح على البيت إللى مأجره علشان يرتاح 

بوسى لما صحيت الصبح واطمنت ان باباها راح على شغله خرجت من أوضتها علشان تروح المدرسه زى كل يوم

بوسى صباح الخير ياماما 

الام صباح النور انتى رايحه المدرسه

بوسى أيوه ياحبيبتى واول مارجع عاوزه افرجك الحاجات إللى سمير اشتراهالى امبارح 

الام مش عاوزه اشوف حاجه

بوسى وهى بتحضنها ياماما عينك فى عينى كده انا عارفه انك فرحانه علشانى لكن بابا مانعك تفرحى حتى 

الام بحزن لا يابوسى انتى إللى كسرتى فرحتنا انا وأبوكى

بوسى ليه كده ياامى انا حبيت سمير وهو زى ماانتى شايفه انسان كويس مش وحش ولا هرب وسابنى 

الام روحى علشان ماتتأخريش على مدرستك ولما ارجعى لينا كلام تانى

بوسى ماشى يا حبيبتى 

خرجت بوسى من البيت راحت على مدرستها وهى فى طريقها حاولت تتصل بسمير لكن ماكانش بيرد 

وصلت المدرسه واتقابلت مع صحباتها

نور ازيك يابوسى ماقولتليش ليه انك جايه كنت عديت عليكى

بوسى كنت مستنيه بابا يخرج واجى

نور ليه كده يابوسى انتى غلطانه وكمان بتزودى غلطك روحى اتحايلى عليه بوسى ايده ورجله لحد مايسامحك 

رشا مقاطعه يااختى اقعديلنا انتى على جنب مش هو إللى قالها لا انتى بنتى ولا اعرفك خلاص بقى 

نور هو ابوها يقول إللى هو عاوزه لكن هى مهما يعمل غلط تتخلى عنه لكن انتى مش حتفهمى الكلام ده 

رشا ليه يعنى ياست نور حماره انا

نور خلاص يارشا خلاص ربنا يهديكى انا رايحه الفصل يابوسى لو عاوزه تيجى معايا

بوسى استنى بس يانور احنا طول عمرنا اخوات

بوسى جريت ورا نور هى كانت بتحاول تبعد عن رشا زى سمير ماقالها 

نور انا خاېفه عليكى يابوسى صحيح سمير طلع راجل محترم واتجوزك وماطلعش بيلعب بيكى لكن اهلك لا تهلك أبوكى وامك أهم حاجه

بوسى انا بدأت مع ماما انهارده وان شاء الله ححاول مع بابا حتى سمير قاللى كده زيك ده حتى مش عاوزنى اكلم رشا