رواية هتجننى بقلم ايمى عبده

جنبه وبدأت تلمس ملامح وشه بايديها وتحاول تصحيه فتح عينيه
حنين  صباح الخير
فارس بابتسامه صافيه  صباح النور 
جت حنين تقوم مسك ايديها 
فارس  استنى شويه مستعجله ليه دا إنتى وحشانى أوى 
حنين  أنا 
فارس  أيوه كل يوم أحلم بيكى ومبلحقش اطولك
حنين پغضب  إيه 
فارس  مالك مضايقة ليه

حنين قامت وقفت وشدت ايديها منه بزهق  أصحى يا أستاذ وراك جامعه واغسل وشك كويس يمكن تفوق وتعرف أنا مين عن إذنك 
خرجت وهيا هتتشل
فارس هيا مالها أنا غلطت فى إيه دلوقت اوووف 
حنين نزلت تحضر الفطار وهيا دموعها أطباق وحلل أيوه أصلها بدل ما ټعيط وتصدع بدأت تكسر فى الأطباق والحلل
حنين  الحيوان مش قادر يدارى قال بيحلم بيا قال اااااه ياربى أنا هفضل فى الهم دا لامتى 
حنين خدت كلامه على إنه شايفها رشا لأنها بتسمعه بالليل بيحلم باسمها وغالبا ما بيقول لا يارشا متعرفش إنه كابوس بيجيله بيشوف رشا بتاخد منه حنين وبيقولها لا يارشا وهو متمسك بحنين 
متعرفش إنه خاېف من شبح الماضى عليها لأنه بيحبها أوى وذكرياته القديمه بتبنى سور ما بينهم فنفسه يتهد السور دا ويقرب من حنين أكتر 
خلصت حنين الفطار وطلعت تنده ليه كان أخد دش وخرج من الحمام بالفوطه
دخلت تنده لقته كده نزلت تجرى على تحت
فارس  حنين حنين هو فى إيه 
نزل جرى وراها لقاها فى المطبخ نزل وهو قلقان عليها وناسى إنه بالفوطه دخل وهيا واقفه ضهرها ليه
حط ايده على كتفها التفتت لقته كده جت تجرى مسكها
فارس  فى إيه اللى حصل منى عالصبح مخليكى مش على بعضك كده
حنين  ليه إنت مش شايف نفسك عامل ازاى
فارس  إيه عامل ازاى
حنين  روح روح البس حاجه
فارس بص على نفسه وفهم  ههههههه إنتى مكسوفه منى
حنين  اتلم واحترم نفسك عيب على دكتور جامعى زيك يقف بالمنظر ده
فارس  إيه دكتور جامعى يعنى محسسانى إنى عندى ٢٠٠ سنه دا غير إنه مش عيب إنتى مراتى 
حنين  هه أنا إيه 
فارس  مراتى وبدأ يشدها واحده واحده لبره وهيا مستسلمه لنظره عينيه 
فارس  اومال فين الناس اللى هنا
حنين  هه آه والدك ووالدتك راحو يزورو شهد وأم محمد معاهم وزين راح شغله 
فارس  يعنى مفيش غيرنا هنا 
حنين  أيوه 
فارس  ياشيخه مش تقولى كده من الصبح وراح شايلها وطالع بيها على اوضتهم كان أحلى يوم قضوه سوا وهو أخد اجازه وخدها يفسحها وبلغ والدته إنها هتبقى معاه طول اليوم فمحدش يفكر يتصل بيها حتى مش عايزين إزعاج وآخر اليوم رجعوا وطلعو اوضتهم ونامو بس فى حضن بعض مش ضد بعض
حنين قلقت بالليل وراحت الحمام وأول ما قامت من حضنه الکابوس اتكرر ورجعت وقبل تدخل حضنه سمعته بيقول لا يارشا افتكرت إنه كالعاده بيحلم بيها وبيعتذر لها عن علاقته مع حنين وبيأكد لها إنها هيا اللى فى قلبه حنين بعدت وقعدت على كرسى قريب تتأمل فيه وتسأل نفسها ليه ساكته على ظلمه 
عشان بحبه 
طب وهو
مش عارفه
بس دا ذل مش حب
أنا لازم افوقه
ازاى 
مش عرفه
تانى يوم فارس صحى ملقهاش جنبه قام وهو بيحاول يفوق وبينادى عليها
فارس  حنين حنين
عز  بتزعق ليه عالصبح
فارس  صباح الخير يابابا ماشوفتش حنين
عز  تقريبا فى المطبخ
فارس دخل المطبخ وشافها و ياريته ماشافها كانت مبهدله شعرها منكوش وشكلها ملخبط
فارس بفزع  إيه دا إيه اللى إنتى عملاه فى نفسك ده
حنين  إيه عمرك ما شفت واحده فى المطبخ قبل كده
فارس  دا منظر واحده طالعه من حريقه مش مطبخ اطلعى خدى شور وغيرى هدومك يلا
حنين  لما أخلص الأول 
فارس  تخلصى إيه بمنظرك ده
فاطمه  فى إيه يا ولاد عالصبح
فارس  اتفرجى شوفى الهانم عامله فى نفسها إيه 
فاطمه يا لهوى يا حنين إيه اللى بهدلك كده 
فارس  كانت بتهد المطبخ وتبنيه
فاطمه  اطلعى يا حبيبتى غيرى هدومك واتروقى
حنين  لأ مش قبل ما أخلص 
فاطمه  تخلصى إيه وإيه الدقيق اللى مغرق شعرك ده إنتى كنتى بتخبزى ولا إيه
فارس  ياماما إنتى لسه هتكلمى معاها اطلعى يا حنين غيرى متعصبينيش
حنين بتحدى  قلتلك لأ 
مى جت على صوتهم
مى  صباح الخير يا خالو 
فارس  صباح الخير ياحبيبتى اومال اخوكى فين
فاطمه  أخوها فى بيتهم شبطتت فينا فجبناها معانا إمبارح 
فارس  ومالك اتحسن ولا لسه تعبان
فاطمه  اسكت يافارس الدكتور كاتبله أدويه كتير ومجبتش نتيجه ولما اتصلنا بيه قال خلصوها الأول عشان تجيب نتيجه على أساس إننا بقر دا حمار واللى شغله دكتور ظلمه
فارس  طب ماتشوفو غيره
فاطمه حصل والواد من تالت يوم فاق واتحسن واختك قالت هتروح بيه الاستشاره النهارده عشان تطمن أكتر
والټفت لحنين
فارس  إنتى لسه واقفه عندك اطلعى غيرى
عز  جرى إيه عالصبح بتتخانقوا ليه
حنين  معلش ياعمو أصل فارس صاحى مزاجه مش رايق
فارس  ومزاجى هيروق وانتى كده ازاى
عز  إيه دا هو إنتى كنتى تحت الهدد ولا إيه 
حنين  حتى إنت ياعمو
عز  مش قصدى يا بنتى بس يعنى بص يا فارس اهدى كده واتفاهم معاها بالراحه
فارس بغيظ  بالراحه دى بقت شمبنزى
حنين بعند  كده طب مش طالعه لو عاجبك
فاطمه  اهدى يا ابنى ميصحش كده وانتى يا حنين بالهداوه مش كده
فارس  لو سمحتو مش عايز حد يدخل بينى وبين مراتى تعالى ومسك ايديها وشدها جامد تقريبا مجرجرها وطلعها اوضتهم
فارس  اتفضلى على الحمام تتروقى ولما تبقى بنى ادمه اخرجى
حنين  هو بالعافيه يعنى
فارس آه بالعافيه ولو مدخلتيش بمزاجك هدخلك ڠصب وهروقك واغيرلك بمعرفتى بس ساعتها بقى متلوميش إلا نفسك
حنين  كده طيب
ودخلت خدت شور ولبست واتذوقت وحطت برفان وبقت قمر
وأول ما خرجت وشافها نسى كل الڠضب اللى جواه ناحيتها قام وقف وقرب منها
فارس  بقول إيه ما أخد النهارده أجازه ونقضيه سوا إيه رأيك 
حنين وأنا ليا رأى بعدك ياسيدى دا أنا جاريتك قاعده للذواق وتنفيذ طلباتك وبس 
فارس  إيه الكلام الفارغ ده
حنين  إيه مش الحقيقه ولا هيا الحقيقه بتوجع 
فارس  حقيقه إيه 
حنين  حقيقه إنى مجرد منظر ديكور حضرتك بتفتكر إنى بنى ادمه بس لما تحب تشبع رغباتك لكن أنا إيه مش مهم مبسوطه زعلانه تعبانه اۏلع مش مهم
فارس پغضب  حنين 
حنين بهدوووء يشل  أمرك ياسيدى
فارس بۏجع  لأ يا حنين أنا مش سيد حد أنا أنا آسف كنت أعمى وافتكرت إنك بتحبينى و عاوزانى زى ما أنا 
حنين  إيه سكت ليه 
فارس  مفيش أتمنى تتقبلى أسفى واوعدك مش هكررها تانى
حنين باستغراب  هيا إيه دى
فارس  عمله إمبارح أنا كنت فاكر دا حب بينا مش ڠصب عنك سامحينى عن إذنك 
دخل أخد شور وخرج يلبس
حنين حست إنها جرحته بزياده وكان باين عليه إنه صادق فى كلامه وحبه لها وكان المفروص تواجهه وتعاتبه مش يمكن غلطانه
حنين بندم  فارس أنا
قاطعها فارس  ارجوكى كفايه أنا خارج ومتستنينيش تانى ومتحاوليش ترضينى تانى أنا مش ناقص كفايه قبل كده فهمت غلط واجبرتك على حاجه إنتى مش عاوزاها
حنين  لكن أنا إنت فاهم غلط
فارس  عارف كنت فاكرك مبسوطه معايا بس للأسف طلعت عبأ عليكى مش أكتر عن إذنك 
مشى قبل ما تلحق تتكلم ولا فطر ولا رد على حد
قامت غيرت هدومها وغسلت وشها ونزلت
فاطمه  ليه كده بس انتو اتحسدنو ولا إيه 
حنين بضيق  أهو اللى حصل بقى
فاطمه  بس إنتى غلطانه دا منظر ده دا إنتى