رواية هتطلقنى امتى بقلم سارة بكرى
حق نفسك لما مليتيها أتهامات ... أحمد
لو مكنش عارف إن حمزة راجل محترم مكنش كلفة بمهمة زى دى ... أحمد بنفسه أختارهولك بداله
أخدتنى فى حضنها الدافى وطبطبت عليا_لو مش عاوزاه هقول لأبوك ويطلقك منه ... بس مش جايز ده حب حياتك يابنتى ... سبحان القدر اللى جمعكوا
نمت فى حضن أمى ومصحتش غير على تانى يوم.
_حمزة ... حمزة سافر
انا خارجة
_أستنى قبل ما تطلعى راجعى نفسك فى قرارك دى حياة يبنتى وهتتهد بكلمة منك
خرجت لقيته قاعد بيتناقش مع بابا فى حاجات عامة وأول ما شافونى بابا استأذن
_تعالى أقعدى
قعدت فقرب منى انا أجلت طيارتى شوية
_والدتك عاملة إيه
مسك إيدى وباسها_أحسن
أتوترت ووشى أحمرمعرفتش أجى عشان ...
ل..لو قولتلك لاء هتعمل إيه
_هطلقك يا رقية
بالسهولة دى
_ده أختيارك مقدرش أجبرك تعيش معايا
بس انا مش هتغرب بعيد عن أهلى و ..
أخدنى فى حضنه_هو شهر بس أعتبرينى أهلك
_و ...وأنت مسافر ليه بقا ...شغل
عسل
شهر عسل ... انا معملتلكيش شهر عسل وكمان الشهر ده هنتعرف على بعض ده لو هتوافقى
_ولو لاء
هسافر أبعد عنك شوية ... أبعد عن الهوا اللى فيه نفسك عشان مشتاقش
وقفت كتير ساكتة معرفش عدى قد إيه لقيته قال_خلاص يا رقية رسالتك وصلت... انا هسافر وورقة طلاقك هتوصلك بكرا
مكنتش فاهمة ليه مجرتش وراه ليه ممنعتهوش محستش غير بصوت الباب وهو بيتقفل غمض عينى وعيطت.
_حرام عليك نفسك ...دمرتى حياتكوا شايفة بتك يا سعاد
عقلى رافض يا ماما ... عقلى حصر قلبى أنه ينطق ويقول اللى جواه
ماما حضنتنى_روحيله يا رقية ...طاوعى قلبك... السعادة قلوبنا هى اللى بتختارها
وصلت المطار كان فيه ناس كتير قلوب بتتلاقى وقلوب بتودع بعضعيون مشتاقة وبتتلهف على روحها لفيت حواليا كتير لحد ما شوفته ماسك شنطة سفرة وماشى بۏجع.
بصلى وعيونه مليانة حزن أترميت فى حضنه وضميته ليا قوى.
بصراحة شهر العسل ده من حقى انا كمان
_حضنى تانى وشالنى من على الأرض وبعد وقت بعدنى ومسح دموعى بص
فى عيونى_الغيرة اللى كانت بتاكل قلبى عيونك اللى كانت بتداوى أى چرح حسيت بيه وحتى عياطك وغلاستك ... مشاعرى و انا جنبك خلقتلى شرارة بوصفها بكلمة واحدة ... بحبك يا رقية
حمزة ورقية
أنت ما جال ببالى و قلبى حينما دق قلبى بالحب
تمت
سارة بكرى
إسكريبت
